خونه

شاید یکی از مهمترین کارای زندگیم تصمیم به رها کردن ارشد و تمرینی رهایی و رو به رویی با مسیله‌‌های واقعی خودم بود. رویارویی با خودم تنها. تمرین خودم بود. برای خودم خواستن.

بعد از اون گرفتن وام و پریدن توی مسیولیت هر چند کوچیک بود.

و حالا امروز که با امید خونه گرفتم. اتفاق جالبیه.

احتمالا یه نقطه عطف مهم تو زندگیم باشه.

چرا انقدر پر از ترس شدیم؟ چرا من شک داشتم برای انجام این کار؟ بار زیادی رو دوشم می‌ذاره ولی باید کشید دیگه.