چرا دیس بعضی کارا رو، گاهی در عین نیاز، می‌دم؟

چرا تو یه کار نمی‌مونم؟

چرا کارایی که درآمد دارن ولی باهاشون حال نمی‌کنم رو قبول نمی‌کنم؟

چون یه جورایی هویتم رو تو محصولم و تو کارم تعریف می‌کنم. چیزی که انجامش می‌دم رو بخشی از خودم می‌دونم. نمی‌تونم کاری که به نظرم مسخره یا بی‌هوده ست رو انجام بدم. هر چند که برام ساده و پر درآمد باشه. 

هنوز البته به هویت مشخصی برای خودم نرسیدم و این تو زندگی اذیتم می‌کنه. ولی حاضرم، حداقل فعلا، براش صبر کنم. انقدر صبر کنم تا کاری که به نظرم معنا داره و ارزشمنده رو پیدا کنم.

امیدوارم هیچ‌وقت به خاطر زندگی مجبور به انجام کاری که قبولش ندارم نشم.